Wracam na klawiaturę

04/08/2011

Sławę, pieniądze i sukces już na swoim koncie ma. O tym, co dalej z jego życiem i twórczością rozmawiamy z Leszkiem Możdżerem. Głos Dwubrzeża: Możdżer – twórca wszechstronny. Muzyka filmowa, jazz, pianistyka, hip-hop, czy nawet współpraca z zespołem Behemoth. Jest jeszcze jakaś obszar muzyki, w której Leszek Możdżer chciałby zaistnieć?

Leszek Możdżer: Chciałbym cały czas istnieć przede wszystkim na klawiaturze, to mnie najbardziej interesuje. Najbliższe lata swojego życia poświęcę na to, żeby cały czas rozwijać swoje umiejętności poruszania się po fortepianie. To jest coś, co interesuje mnie najbardziej. Po tych wszystkich wizytach w różnych muzycznych światach, stwierdziłem, że jednak wracam na klawiaturę. Będę się powoli wycofywał ze współpracy z artystami różnych gatunków muzycznych. Chciałbym skoncentrować się po prostu na fortepianie i wyciągnąć z niego wszystkie subtelności.

Czy to oznacza koniec współpracy z kompozytorem Janem A.P. Kaczmarkiem?

Plebiscyt publiczności – WYNIKI z dnia 03.08.2011

Montevideo | Montevideo, Bog te video – 4,62 
Mama Africa | Mama Africa – 4,57 
Kobiety z 6. piętra | Les Femmes du 6ème étage – 4,39
Księstwo | Heritage – 4,39
Passione | Passione – 4,19
Jak chcę gwizdać, to gwiżdżę | Eu cand vreau sa fluier, fluier – 4,14
Kret | Mole, The – 4,14
List – nadawca Scorsese | Letter to Elia, A – 4,11
Chłopiec na rowerze | Le Gamin au vélo – 4,04
Klatka | Corridor – 3,96
17 dziewczyn | 17 filles – 3,74
Jeszcze żyję | I’m Still Here – 3,73
Meek’s Cutoff | Meek’s Cutoff – 3,43
Nagroda | El Premio – 3,24
Post Mortem | Post Mortem – 2,87 
Po deszczu przychodzi słońce | Saranghanda, Saranghaji Anneunda – 2,50

Wenezuelskie slumsy pełne muzyki

04/08/2011

„Slum Symphony”, dokument Cristiano Barbarossy, to kolejny film z cyklu Muzyka Moja Miłość, przybliżający sytuację w jednym z krajów Ameryki Południowej. W najuboższych osiedlach w Wenezueli nie wiedzie się zbyt dobrze, ale istnieje cień szansy na to, by dzieci dzięki muzyce wyrwały się z biedy. Nadzieję na lepsze jutro w swoim filmie starał się uchwycić właśnie Barbarossa
Cristiano Barbarossa nakręcił dokument o ćwierć-milionowej społeczności dzieci z najbiedniejszych osiedli i slumsów Wenezueli, które spędzają sześć wieczorów w tygodniu ucząc się muzyki klasycznej. Filmowiec podążał za niektórymi z nich nieprzerwanie przez pięć lat, śledząc tym samym projekt społeczny, w którym dzieci i młodzież starają się zmienić swoje życie poprzez muzykę. Okoliczności, w których się znalazły, są we wszystkich przypadkach niemal identyczne: głównym czynnikiem warunkującym ich egzystencję jest zdobycie pieniędzy.

Bo ludzie to puszki, które czekają na otwarcie

03/08/2011

Mona J. Hoel, słynna norweska reżyserka, jest jednym z zagranicznych gości na Dwóch Brzegach. W niedzielę, 31 lipca pokazaliśmy jej najnowszy film, inspirowany manifestem Dogmy – „Kiedy noce robią się długie” | „Når nettene blir lange”.

Głos Dwubrzeża: Tytuł filmu to „Kiedy noce robią się długie”…

Mona J.Hoel: Tak. Jest czas Bożego Narodzenia i pokazuję, co się dzieje, kiedy noce się dłużą. Rodzice zabierają dzieci do domu, aby je ochronić. Z drugiej strony, w tym domku w pewnym sensie ma miejsce wojna, między innymi z powodu alkoholizmu. Tytuł ma charakter symboliczny. Boże Narodzenie powinno być piękne, ale dla tej rodziny jest tak naprawdę piekłem.

Tytuł jest symboliczny, lecz oryginalna jest forma jakiej Pani użyła.

M.J.H.: Wykorzystanie Dogmy wydało mi się bardzo interesujące. Musiałam odłożyć na bok wszystkie przyzwyczajenia związanie z taśmą 35 mm. Kręcąc normalnie musisz przestrzegać miliona zasad, związanych na przykład z oświetleniem. W Dogmie jest inaczej: kamera, aktorzy, akcja i do dzieła. To trochę jak polowanie.

Plebiscyt publiczności – WYNIKI z dnia 02.08.2011

Mama Africa | Mama Africa – 4,57 
Kobiety z 6. piętra | Les Femmes du 6ème étage – 4,39
Passione | Passione – 4,19
Kret | Mole, The – 4,14
Chłopiec na rowerze | Le Gamin au vélo – 4,04
17 dziewczyn | 17 filles – 3,74
Jeszcze żyję | I’m Still Here – 3,73
Meek’s Cutoff | Meek’s Cutoff – 3,43
Nagroda | El Premio – 3,24
Post Mortem | Post Mortem – 2,87 
Po deszczu przychodzi słońce | Saranghanda, Saranghaji Anneunda – 2,50

„I’m Still Here” – dodatkowe seans

03/08/2011

Na specjalne życzenie naszych widzów zapraszamy na dodatkowy pokaz filmu „Jeszcze żyję” | „I’m Still Here” (reż. Casey Affleck, 2010).

CZWARTEK, 4 sierpnia, godz.11:00, Kino PGE

Pokaz filmu „Cześć, Tereska” odbędzie się o godz. 9:20.

List Scorsese do Kazana

03/08/2011

„List – nadawca Scorsese”, osobisty hołd jaki Scorsese złożył swojemu nauczycielowi i przyjacielowi Elli Kazanowi, amerykańskiemu pisarzowi i reżyserowi, pojawi się dziś premierowo na Dwóch Brzegach. Kazan był postacią niezwykłą – po wojnie dał się pokazać jako jeden z najlepszych reżyserów Broadwayu, głównie za sprawą słynnej inscenizacji „Tramwaj zwany pożądaniem”. Jego filmy zawsze były kontrowersyjne i poruszały drażliwe tematy. Zrobiły ogromne wrażenie na Martinie Scorsese, którego zainspirowały do obrania ścieżki życiowej związanej z filmem. Twórca takich filmowych rarytasów, jak: „Gangi Nowego Jorku”, „Ostatnie kuszenie Chrystusa”, czy „Taksówkarz”, zrealizował dokument ukazujący życie Kazana poprzez materiały archiwalne, zdjęcia oraz fragmenty autobiografii.

Po prostu go spalcie

03/08/2011

Sylwester Latkowski opowiedział nam o swoim filmie, którego premiera odbędzie się właśnie na naszym festiwalu. Głos Dwubrzeża: Dlaczego nakręcił pan film o Macieju Świeszewskim?

Sylwester Latkowski: Rzadko można spotkać artystów, którzy mają wyraziste poglądy, niezgodne z obowiązującym nurtem. W dodatku poglądy Macieja na sztukę są zbliżone do moich. On nie znosi awangardystów, ja się z nich śmieję. Rzadko też można spotkać człowieka, który nie traktuje sztuki komiksowo, co akurat w tym filmie będziecie mieli okazję zobaczyć.

Obraz „Ostatnia wieczerza”  jest kontrowersyjnym dziełem, jaka jest pańska opinia na jego temat?

S.L.: Mnie nie obchodzi obraz, ja nie zrobiłem tego filmu dla obrazu, zrobiłem go dla Macieja Świeszewskiego. To samo było kiedyś z „Pubem 700”. Każdy myślał – nawet  Leszek – że robię film o  „Śnie nocy letniej”, a powstał „Pub 700”. Nie o Leszku Możdżerze generalnie, ale o Leszku Możdżerze w tym danym okresie, w tym czasie. Mnie interesuje człowiek, artysta, to co on myśli, nie interesuje mnie płótno.

Pilne! Znaleziono amstaffa

03/08/2011

Zdrowy, ufny, wesoły, choć dość zmęczony poszukiwaniem właścicieli rasowy amstaff, objawił się w redakcji Głosu Dwubrzeża wczoraj wieczorem. Przygarnęła go dwójka festiwalowych gości w okolicach SARP-u przy Rynku, wcześniej psa widziano w okolicach knajpy U Fryzjera. Amstaff (a dokładnie American staffordshire terrier) dostał wody i coś do schrupania, po czym udał się na spoczynek z czasowymi właścicielami. Do odebrania czeka po uprzednim zgłoszeniu pod numerami telefonów: 602 781 890 oraz 608 031 810.

„Cieszę się, że ludzie kradną sztukę, a nie telewizory”

02/08/2011

Dzisiaj okazało się, że złodzieje panoramy z męćmierskiej wystawy nie byli w stanie zmieścić zdjęcia do samochodu i porzucili je w lesie.  Musieli być bardzo zachwyceni pracami Tomka Sikory, bo nie odjechali z pustymi rękoma… zabrali ze sobą dwa mniejsze zdjęcia.

Widzieliśmy się dzisiaj z artystą i trzeba przyznać, że jego postawa jest budująca. Sikora mówi w te słowa: „Cieszę się, że ludzie kradną sztukę, a nie telewizory. Byłoby jednak dobrze, gdyby osoby które pożyczyły prace oddały je na czas wystawy… a po wystawie możemy się targować.”

Takiej propozycji nie można odrzucić.

Alma Asuai